بایگانی برچسب: آثار حافظ

مطلب طاعت و پیمان و صلاح از من مست که به پیمانه‌کشی شهره شدم روز الست

خیال روی تو در هر طریق همره ماست نسیم موی تو پیوند جان آگه ماست

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست سخن شناس نَه‌ٔ جان من خطا اینجاست

دل و دینم شد و دلبر بملامت برخاست گفت با ما منشین کز تو سلامت برخاست که شنیدی که درین بزم دمی خوش بنشست که نه در آخر صحبت به ندامت برخاست شمع اگر زان لب خندان بزبان لافی زد پیش عشّاق تو شبها بغرامت برخاست در چمن باد بهاری …

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست منزل آن مه عاشق‌کش عیّار کجاست

روزه یکسو شد و عید آمد و دلها برخاست می ز خمخانه بجوش آمد و می باید خواست نوبهٔ زهدفروشان گران‌جان بگذشت وقت رندی و طرب کردن رندان پیداست چه ملامت بود آنرا که چنین باده خورد این چه عیبست بدین بیخردی وین چه خطاست باده نوشی که درو روی …

ساقیا آمدن عید مبارک بادت وآن مواعید که کردی مرواد از یادت در شگفتم که درین مدت ایام فراق برگرفتی ز حریفان دل و دل‌ میدادت برسان بندگی دختر رز گو بدرآی که دم و همّت ما کرد ز بند آزادت شادی مجلسیان در قدم و مقدم توست جای غم …

سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت تنم از واسطهٔ دوری دلبر بگداخت جانم از آتش مهر رُخ جانانه بسوخت سوزِدل بین که ز بس آتش اشکم دل شمع دوش بر من ز سر مهر چو پروانه بسوخت آشنائی نه غریبست …

خمی که ابروی شوخ تو در کمان انداخت بقصد جان من زار ناتوان انداخت نبود نقش دو عالم که رنگ اُلفت بود زمانه طرح محبّت نه این زمان انداخت بیک کرشمه که نرگس بخودفروشی کرد فریب چشم تو صد فتنه در جهان انداخت شراب‌خورده و خوی‌کرده میروی بچمن که آب …

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت و ای مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت درویش نمیپرسی و ترسم که نباشد اندیشهٔ آمرزش و پروای ثوابت راه دل عشّاق زد آن چشم خماری پیداست …