غزل شماره 42 ديوان حافظ: حال دل با تو گفتنم هوس است

حال دل با تو گفتنم هوس است

خبر دل شنفتنم هوس است

طمع خام بین که قصّه فاش

از رقیبان نهفتنم هوس است

شب قدری چنین عزیز و شریف

با تو تا روز خفتنم هوس است

وه که در‌دانهٔ چنین نازک

در شب تار سفتنم هوس است

ای صبا امشبم مدد فرمای

که سحرگه شکفتنم هوس است

از برای شرف بنوک مژه

خاک راه تو رفتنم هوس است

همچو حافظ برغم مدّعیان

شعر رندانه گفتنم هوس است