بایگانی برچسب: غزل 55 حافظ

آن سیه چرده که شیرینی عالم با اوست چشم میگون لب خندان دل خرّم با اوست گر چه شیرین دهنان پادشهانند ولی او سلیمان زمان است که خاتم با اوست روی خوبست و کمال هنر و دامن پاک لاجرم همّت پاکان دو عالم با اوست خال مشکین که بدان عارض …

خم زلف تو دام کفر و دینست ز کارستان او یک شمّه اینست