بایگانی برچسب: غزل شماره 62 ديوان حافظ

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست واله و شیداست دایم همچو بلبل در قفس طوطی طبعم ز عشق شکّر و بادام دوست زلف او دام است و خالش دانهٔ آن دام و من بر امید دانهٔ افتاده‌ام در دام دوست …

ادامه نوشته »