بایگانی برچسب: مجموعه اشعار حافظ

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما ما مریدان روی سوی قبله چون آریم چون روی سوی خانهٔ خمّار دارد پیر ما در خرابات طریقت ما بهم منزل شویم کاین چنین رفتست در عهد ازل تقدیر ما عقل اگر داند که …

رونق عهد شبابست دگر بستان را میرسد مژدهٔ گُل بلبل خوش الحان را ای صبا گر بجوانان چمن بازرسی خدمت ما برسان سرو و گُل و ریحان را گر چنین جلوه کند مغبچهٔ باده فروش خاکروب در میخانه کنم مژگان را ای که بر مه کشی از عنبر سارا چوگان …

ساقیا برخیز و درده جام را خاک بر سر کن غم ایّام را ساغر می بر کفم نه تا ز بر برکشم این دلق ازرق فام را گر چه بدنامیست نزد عاقلان ما نمیخواهیم ننگ و نام را باده درده چند ازین باد غرور خاک بر سر نفس نافرجام را …

صوفی بیا که آینه صافیست جام را تا بنگری صفای می لعل فام را راز درون پرده ز رندان مست پرس کاین حال نیست زاهد عالی مقام را عنقا شکار کس نشود دام بازچین کانجا همیشه باد بدستست دام را در بزم دور یک دو قدح درکش و برو یعنی …

به ملازمان سلطان که رساند این دعا را که بشکر پادشاهی ز نظر مران گدا را

دل میرود ز دستم صاحبدلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

صبا به لطف بگو آن غزال رعنا را که سر بکوه و بیابان تو داده‌ٔ ما را

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را بخال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

صلاح کار کجا و من خراب کجا  ببین تفاوت ره کز کجاست تا بکجا

الا یا ایهّا الساقی اَدِر کاَساً و ناوِلها که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها