غزل شماره 43 ديوان حافظ: صحن بستان ذوق‌بخش و صحبت یاران خوشست

صحن بستان ذوق‌بخش و صحبت یاران خوش است

وقت گل خوش باد کزوی وقت میخواران خوش است

از صبا هر دم مشام جان ما خوش می شود

آری آری طیب انفاس هواداران خوش است

ناگشوده گل نقاب آهنگ رحلت ساز کرد

ناله کن بلبل که گلبانگ دل‌افکاران خوش است

مرغ خوشخوانرا بشارت باد کاندر راه عشق

دوست را با نالهٔ شبهای بیداران خوش است

نیست در بازار عالم خوشدلی ور زانکه هست

شیوهٔ رندی و خوشباشی عیّاران خوش است

از زبان سوسن آزاده‌ام آمد بگوش

کاندرین دیر کهن کار سبکباران خوش است

حافظا ترک جهان گفتن طریق خوشدلی است

تا نپنداری که احوال جهانداران خوش است